"okul binamız bu hikayenin neresinde yer almalı bilmiyorum. hep aynı yöne kıvrılan merdivenleri, anlatılmasa da olur kapısı, pencereleriyle benzerlerinden farksızdı. bizimki çamların arasında denize nazır olanıydı; bozkırın ortasında olsa ne değişirdi? gözü uzaklara dikili kendini beğenmişliktir okul binaları."
aysun sezer yazmış, kitap-lık'taki "bay meursault" hikayesinden (aralık 2009, 133).
lisedeyken okulun binasına bok atıp dururdum, böyle bi ifade gücüm olmadığından heralde. yoksa his aynı bence, okulu sevmemenin cümleleri.
